શિવાલયના

"ઘંટ"ની વ્યથા..!!

હવે ક્યાંથી સહેવાય
મારૂં મનડું મુંઝાય
અમે લટક્યા’તાં સાંજ ને સવારમાં..!!
કદી દેજો આ કથની અખબારમાં
.

કોઈ પંપાળી જાય
કોઈ અફળાવી જાય
કોઈ અવગણતું, ઉંડા વિચારમાં
જાય સીધો એ તારા દરબારમાં.....કદી
.

કો’ક સુખમાં અકળાય
કો’ક દુ:ખણાઓ ગાય
કો’ક અટવાયું ક્યાંક કોઇ પ્યારમાં
પછી ઉભે સૌ લાંબી કતારમાં...કદી
.

શિશ તમને ઝુકાય
સહેજ નંદી પુજાય
બાકી નજરૂંઓ હોય છે બજારમાં
રખે ચંપલ ચોરાય, પલકવારમાં....કદી
.

જાત ઉંધી ટીંગાય
વ્હાણ વર્ષોના વાય
તોય આઘો હું તારા પરસારમાં
જાણે કાંકરી હો મીઠા કંસારમાં....કદી
.

આમ સંતો કહેવાય
કામ શઠના સહુ થાય
નામ પંકાતું મારૂં સંસારમાં..?!?!
કેવો બદલો તેં દીધો વ્યવહારમાં....કદી