A SIDE TRACKED STORY....BUT I LOVED IT
SO WHY NOT TO SHARE....

વોરન બફેટની સલાહ – 2009
ઓસરી ગયેલા ઉત્સાહ અને ખંડીત આશાઓની સાથે આપણે 2009ના આ વરસની શરુઆત કરીએ છીએ. ગોટાળો અને બીમારી ઉભાં કરેલાં છે.
દર નવા વર્ષે ભવીષ્ય માટે દીવાદાંડીની ગરજ સારે તેવા, થોડાક જુના અને જાણીતા, સીધ્ધાંતો હું અપનાવતો આવ્યો છું. આ વર્ષે મારી સાથે, મારા બુઝુર્ગ મીત્રોના નાણાંકીય ડહાપણનો ઉપયોગ કરવા; અને નાણાંકીય શાણપણ અપનાવવા, નીચેના મુદ્દા પર ધ્યાન આપવા, હું આપ સૌને આમંત્રણ આપું છું.
સખત પરીશ્રમ – દરેક મહેનતનું કામ નફો લાવી જ આપે છે - ખાલી વાતો માત્ર ગરીબી જ.
પ્રમાદીપણું – સુતેલો કરચલો પાણીના મોજામાં તણાઈ જ જતો હોય છે.
આવક – કમાણીના એક જ સ્રોત પર કદી આધાર ન રાખો. કમ સે કમ તમારાં રોકાણોને તમારી આવકનું બીજું સાધન બનાવો.
ખર્ચ – જો તમારે જરુરી ન હોય તેવી ચીજો તમે ખરીદશો; તો ઘણી જલદી તમે જરુરી ચીજો વેચવા માંડશો.
બચત – ખર્ચ પછીની રકમ ન બચાવો. બચત પછીની રકમ ખર્ચો.
ઉધાર – ઉધાર લેનાર દેણદારનો ગુલામ બને છે.
હીસાબ – જો તમારા જોડામાંથી પાણીનું ગળતર થતું હોય તો, છત્રી રાખવાનો કોઈ અર્થ નથી.
ઓડીટ – નાના નાના ખર્ચા પર ધ્યાન રાખો. એક નાનકડું ગળતર, આખા વહાણને ડુબાડી શકે છે.
જોખમ – કોઈ નદીનું ઉંડાણ બન્ને પગ વડે ન માપો. (વૈકલ્પીક યોજના તૈયાર રાખો.)
રોકાણ – તમારાં બધાં ઈંડાં એક જ ટોપલીમાં ન રાખો.
મને અવશ્ય ખાતરી છે કે, જે લોકો આ સીધ્ધાંતોનું ચુસ્ત પાલન કરી રહ્યા છે; તે નાણાંકીય રીતે સ્વસ્થ રહી શકશે.
મને એટલો વીશ્વાસ પણ છે કે, જે લોકો આ સીધ્ધાંતોનું પાલન કરવાનો દ્રઢ નીર્ધાર કરશે, અને તેનું સત્વર અમલીકરણ કરશે; તે ઝડપથી તેમની નાણાંકીય સ્વસ્થતા પાછી હાંસલ કરી લેશે.
ચાલો! આપણે વધારે શાણા અને સમજુ થઈએ અને સુખી, આરોગ્યમય, સમૃધ્ધ અને શાંતીમય જીવન ગુજારીએ.

નેનો ...લો....જી

હવે તો શ્વાસમા નેનો
હરેક ઉચ્છવાસમા નેનો

વસ્યો જ્યાં જ્યાં હશે માનવ
વસે એ વાસમા નેનો

ઉભે આંગણ બધે જાણે
દિવાને ખાસમા નેનો

યુવાનો બાઈકને છોડી
ધરે ડંફાસમા નેનો

તિમિરના જંગલો વચ્ચે
દિપે અજવાસમા નેનો

મહિન્દ્રા ફોર્ડ મારુતી
ગણે બકવાસમા નેનો

સુરાને કોણ પુછે છે
બધાની પ્યાસમા નેનો

ભલે પકવાન બત્રીસ હો
મળે મુખવાસમા નેનો

ચડાવે ફુલ હર કોઈ
કશે ઉપહાસમા નેનો

શહેરમા ચોક ચૌટાએ
હશે કંકાસમા નેનો

પછી તો કાગડા કહેશે
કે નાખો વાસમા નેનો

અરે ’ટાટા’ની બદલે સૌ
કરે ઉલ્લાસમા નેનો

સુવર્ણ અક્ષરે ચાલો
લખો ઈતીહાસમા નેનો

સમયની આડમા કેવા સહન સંજોગ કીધાં છે
ભર્યા ગુલમહોરમાં, મેં પાનખરના ડંખ લીધા છે

ગળે બે ઘુંટ રાખીને ભલે નીલકંઠ કહેવાતા
અમે આવી ગળે, જગના હળાહળ ઝેર પીધા છે

જરા જો ધ્યાનથી જોશો તો મૃગજળ પહોંચશો નક્કી
સગડ મે રેતમાં ચાલી અને બેફામ દીધાં છે

નિરંતર ફેરવી તસ્બી ને માળાથી ન પામો કંઈ
કરો બસ ’જામ’ને ’ઉંધો’, ’મજા’ના અર્થ સીધા છે..!!!

ન કામ્યો પૂણ્ય હું મારાજ પાપે જીંદગી આખી
કહે છે, સ્વર્ગમાં આડી કમાણીની સુવિધા છે

आदतसी हो गई है क़दमोको उन गलीकी
सांसोमें बस गईथी खुश्बुसी उस कलीकी

देखे नही है अब तक़, दो चांद दूजके यूं
खाउं में क़समें तेरी आंखे दो अधखुलीकी

सपनोमे, धडकनोमे, सांसोमें और दिलमें
तितलीभी जान पाये ना चाल मनचलीकी

रंगी हुईथी अपने ही पि’ के रंगमे, पर
कुछ भी असर ना पाई, राधामें सांवलीकी

मे पी रहा हुं लेकर, अपनेही ग़मको, फीरभी
बू आ रही है यारों तुमसे क्युं दिल जलीकी

ऐ मोत तुं खडीथी कोनेमें चूपके हंसती
हम खाक छानतेथे अपनीही कुंडलीकी

ઘટના વચ્ચે, અનુભવોની કેડી ચોખ્ખી ચટ હતી
સમજ્યા નહી ?, એ માથા પર એક શ્વેત મઝાની લટ હતી

પીપળ, પૈડું, કાચ લખોટી, પગ તળીયે પાદર હતું
દોરા મુછના ફુટ્યા સુધી, શૈષવની રમઝટ હતી

તહેવારે ’પરસાદી’ લેતા, દોસ્ત તને પણ યાદ હશે
ભૂંડા બોલી, ચોક ગજવતી વાત્યુ પણ લંપટ હતી !!

બિલ્લી પગલે ચાતરતુ’તું હૈયુ તારી શેરીને
શરણાયુ વાગી ને મારે આંગણ તું, ઘુંઘટ હતી

મંઝિલ, નામે મોત, ઘણીયે દુર હજો ઇચ્છું એવું
મારી ઇચ્છા ઉપર તારી ઇચ્છા ઉપરવટ હતી

आज खडे है क्रिष्न मुरारी, और खडे है अल्लाह,

डाल गुलाली रंग हरे पे, कुछ तो करो बिस्मिल्लाह
हो ली द मुबारक....

ઝાકળના બે ઘુંટડા ભર, બહુ અઘરું છે
છબછબીયાં મૃગજળમાં કર, બહુ અઘરું છે

વિતી ઘટના યાદ કર્યાના તાંદુલને
ચાવી જોજે મુઠ્ઠીભર, બહુ અઘરું છે

રાચ રચીલું, આભુષણ તો ઠીક ભલા
હૈયે થાવું ખમતીધર બહુ અઘરું છે

ખભ્ભે કોઈના ચડતી કરવી સહેલ હશે
ડગલુ ભરવું ધોરણસર, બહુ અઘરું છે

શ્વાસ ખુટ્યાની સરહદથી આગળ જઈને
લંબાવી જો સહેજ સફર, બહુ અઘરું છે

કંઈક તો એવું કરો, પુછે બધાં
આંખ બે ભીની કરો, લુછે બધાં

મારવા પથ્થર કહ્યું, ત્યારે જ તો
આપણે જાણી શક્યાં, શું છે બધાં

વાત કરવી સહેલ છે લીંબુ તણી
જીરવી શકતાં નથી મુછે બધાં

શુરતાના સિંગ હો સિર પર ભલે
બે ચરણ વચ્ચે હતાં, પુંછે બધાં

જીંદગીની દોડમાં બસ કબ્ર તક
પહોંચવા પૂરતાં જ પંગુ છે બધાં

હવે શ્વાસ લેવોયે ભારે પડે છે
કહે છે કે મંદી અહીં પણ નડે છે

વિમાસણમાં મુકીને જનતાને, કેવી
ન ધાર્યું હો એવી તકો સાંપડે છે

બદીઓનુ વટવૃક્ષ ફાલી રહ્યું છે
છતાં મૂળ ક્યાં કોઈ એના જડે છે

અમીરોની રોટી, ડબલ કરવા માણસ
પસીનો ડબલ રોટીએ ચોપડે છે

રખે માનતો, કે તેં સૌને ઘડ્યા છે
સતત જાત સંજોગને ચાકડે છે

થવું હોય તે થાય, કોને પડી છે
જહન્નમમાં સૌ જાય, કોને પડી છે

સરે આમ મસ્તીમાં ઝુમી રહ્યો છું
ભર્યો જામ છલકાય, કોને પડી છે

તમે કોણ મારાં છો, અફવા ભલેને
બધે કાન અફળાય, કોને પડી છે

ખુદા બાંગ પોકારી દીધી અમે છે
તને જો ન સંભળાય, કોને પડી છે

જનાજે અમારીજ દિવાનગીની
ભલે વાત ચર્ચાય, કોને પડી છે

વાત મુદ્દાની કરે તો આવીએ
ને પછી મુદ્દો તને સમજાવીએ

જે કહીશ સાચું કહીશ, એવું ભલા
આયના પાસે કદી બોલાવીએ ?

છે સુરાલય ને સુરા એવાજ, પણ
જાતને આજે જરા અજમાવીએ

વાંચવા રૂડી વસંતી વારતા
પાનખરના પાન ને ઉથલાવીએ

ઉગતા, દીપે બધું સુરજ સમુ
ચાલને એવુંજ સઘળું વાવીએ