ફરી બહાનું મળ્યું'તું દોડવા અમને સતત રણમાં
અમારે આંજવા'તા ઝાંઝવા આ કોરી પાંપણમાં
જરા સંગાથ માગ્યો બે ઘડી, તે હાથ દઈ દીધો
અમે પામી ગયા'તા આપની કીમીયાગરી ક્ષણમાં
બધી તે વાત સમજાવી હતી ઇતિ સુધી, અથ:થી
છતાંયે શોધવાના છે સવાલો તારા કારણમાં
ભલે જાહેરમાં ચર્ચા કદી હોતી નથી મારી
અમારું સ્થાન તો નક્કી હતું હર એક ચણભણમાં
પ્રતીબિમ્બોયે સુધ્ધા દંભમાં રાચી રહ્યા આજે
હવે દેખાય જે, સાચું નથી હોતું એ દર્પણમાં
No comments:
Post a Comment