હજુયે કોઈની આંખો સજળ છે
તકાજો જીવવાનો બહુ સબળ છે

ભલે અફવા સ્વરૂપે, પણ અમારું
તમારા કાન પર પડવું સફળ છે

ઘણા નખરાં સહ્યા’તાં માનુનીના
છતાંયે આયનો કેવો અચળ છે

હરણ થઈ, અક્ષરો દોડ્યા કરે પણ
ગઝલ-જળ પામશે કે નહીં, અકળ છે

પ્રભુ તેં તો ઉઘાડ્યાં દ્વાર તારા
પરંતુ મોહના આડે પડળ છે

ઘુઘવતા કેટલા દરીયા છે કિંતુ
અમોને ઓસનુ વળગણ પ્રબળ છે