હવા પણ કેટલી તારે નગર લાચાર લાગે છે
જીવે સૌ લાશ જેવું, શ્વાસ શિષ્ટાચાર લાગે છે

અમારી એકલા રહેવાની આદત ઘર કરી ગઈ, કે
સરા જાહેર ટોળાં, મહેફિલો સુનકાર લાગે છે

તસુ એકે જગા છોડી નથી ચહેરે, કરચલીએ
બુઢાપો પણ અનુભવથી અસલ ફનકાર લાગે છે

ફરી ઓકાતને ફંફોસવી પડશે, ઓ પ્યાસી દિલ
અધુરો જામ પણ અમને, હવે ચિક્કાર લાગે છે

જુવાનીમાં અરિસો ખુબ માણ્યો આત્મશ્લાઘામાં
હવે અમને કબર જેવોજ એ આકાર લાગે છે