કિનારે છું, એકાદ લંગર તો આપો

ભલે ઝાંઝવાનો, સમંદર તો આપો 

ત્રીજું નેત્ર ચાહો તો રાખો તમે, પણ 

એ ભોળો સદાએવ શંકર તો આપો

સતત સાચવી'તી અમાનત તમારી 

અમે પીઠ પર જે, એ ખંજર તો આપો 

જમાનાની નફરત નસે નસ ખૂંચે છે

ત્વચાની તળે સ્હેજ અસ્તર તો આપો 

જીવન આખું વીત્યું'તું બરછટ નિ:સાસે 

હવે ઢાંકવા સંગેમરમર તો આપો  

આ શ્વાસ ફુંકયાની વાતે, કોઈ પ્રાણ સરીખું આપો

છે પાર વગરનો દરિયો, કોઈ વ્હાણ સરીખું આપો

સંસાર તણી સૌ માયા, સાક્ષાત કરી પીંછાએ 

હૂંકાર અમે પણ છેડ્યો, કોઈ બાણ સરીખું આપો  

આતુર બિછાવી આંખો, બે કાન ધરીને બેઠાં 

એકાદ અછડતી એની, કોઈ જાણ સરીખું આપો 

હાલાત ઉપર ઉતરતાં, ઘનઘોર તિમિર ઓછાયા

મધરાત ઉગી નીકળે એ, કોઈ ભાણ સરીખું આપો  

આ શબ્દ નગરમાં તારા, શબ્દોના કાયમ સાંસાં 

લ્યો મૌન બન્યો હું આજે, કોઈ કાણ સરીખું આપો