18.4.08

મૌન અને શબ્દ


મૌન છે, કારણ કે, સામે શબ્દ છે
હોઠ પર, સરખે જ ભાગે શબ્દ છે

જે સમય ગરકાવ થાશો મૌનમાં
માનજો ઉપકાર, સાથે શબ્દ છે

મૌનના માહોલમાં સૌ ઝુમતા
જામમાં ઓગળતો આજે શબ્દ છે

મેઘલી રાતે વરસતું મૌન ,પણ
મણવો ઝળહળ સવારે શબ્દ છે

આયનો વિસ્તાર જાણે મૌનનો
પણ ઉભો સામે, તો ત્યારે શબ્દ છે

મૌનના વાદળ ચડે ઉરમાં પછી
ખાબકે સાંબેલ ધારે શબ્દ છે

એ ખુદા, તારી ઝુબાં, જો મૌન છે
છો રહી, પક્ષે અમારે શબ્દ છે

1 comment:

વિવેક said...

સુંદર ગઝલ...