જીવનનો એકડો હમણા ઘુંટ્યો છે
હુકમ, થઈ જા ફના, તારો છુટ્યો છે

જે પરપોટો ટક્યો’તો આંધીઓમા
તમારા સ્પર્શથી આજે ફુટ્યો છે

વિણીલે રૂપનો એકેક ટુકડો
અરીસો નહીં, અહમ તારો તુટ્યો છે

ખરીને, રૂક્ષ થઈ ડમરીએ ઉડી
નજારો પાનખરનો પણ લુંટ્યો છે

ભરેલો ગમ અને દર્દે જીગરથી
કદી આ જામ ક્યાં મારો ખુટ્યો છે