જીંદગી ને મોતના પૂંઠા વચાળે
સાવ કોરૂં જીવવું મારે જ ફાળે

બે કરચલી, એક દીધી છે જમાને
ને વિધિતાએ લખી બીજી કપાળે

પ્રેમમાં થઈ જાય પારંગત બધાયે
કોઈ જો કે ના શીખ્યું આવું નિશાળે

પુષ્પ ને પર્ણો સમય કેરા ખરે, પણ
કંટકો સંજોગના તો છે જ ડાળે

મોત યાને કે પ્રભુ બે દાવ વચ્ચે
આપવા ભવ આવતો, સિક્કો ઉછાળે