જ્યાં શબ્દ થઇ તું પાંગર્યો

ત્યાં મૌન રૂપે હું ખર્યો

રેતાળ તારી આંખનું 

આંસુ બની કાયમ સર્યો

તાકી રહ્યો શું જામને ?

ખાલીપણાથી છે ભર્યો

હું ખોજમાં છું બ્રહ્મની 

કાં આયનો આગળ ધર્યો ?

ખૂંખાર દરિયાનો નશો

તટ પર સદાયે ઓસર્યો  

પાંખે હું છેલ્લા શ્વાસની 

આકાશ આખે વિસ્તર્યો