અડાબીડ ભીડે હું સૌને અડ્યો છું
છતાં કોઈ નજરે ના હરગીઝ ચડ્યો છું

અમે શ્વાસને ઊચ્છવાસોની વચ્ચે
હતાં પાતળી રેખ, પણ ક્યાં નડ્યો છું ?

ભલે એમ કે’તા, શકુની નથી, હું
તમે જેમ કીધું એ પાસે પડ્યો છું

મને શોધવામાં, ઉંડા ઊતરો તો
પ્રતિબિંબ , પડછાયે કાયમ જડ્યો છું

અમે સ્મિતના છીપે આંસુ ઉછેર્યા
સુખે કે દુ:ખે હું કદી ના રડ્યો છું