ટોડલા, તોરણ અને ડેલી હવે
વારતામાં કેદ થઈને ધુંધવે
.

સૌ વ્યથા નદીઓ ત્ણી અંતે પછી
સાગરે મોજા બનીને ઘુઘવે
.

એક ના પડઘો પડ્યો બોલાશનો
મૌન છે ભાષા અમારી, સુચવે
.

કોણ છું, કોના થકી ને ક્યાં સુધી
કેટલા અમને સવાલો મુંઝવે
.

મોત સૌના હાથમાંથી જીંદગી
એક યા બીજા બહાને ખુંચવે