પ્રથમ તો મોતનો અણસાર દઈ દે
પછી તું શ્વાસના હથીયાર દઈ દે

સુખી પીઠે સદા પસ્તાળ પડતી
દુ:ખોમાં થાબડે એ યાર દઈ દે

જનમ, મૃત્યુ તણા પૂંઠા વચાળે
જીવન રંગીન ને દળદાર દઈ દે

લુંટાવે હુસ્ન તારા ગાલનો તલ
રતિભર ના સહી તલભાર દઈ દે

મદિરાલય સુધી જાવું ફકત છે
સફર ઝાઝી નથી, આધાર દઈ દે

નિરાકારી હતાં અમથાય જીવતાં
કબર ને કોઈ પણ આકાર દઈ દે