ક્ષણ દોડે છે આગળ આગળ
પડછાયો જાણે હું પાછળ
શૈષવની ડેલીએ વાલમ
લજ્જાની મારી તેં સાંકળ
કર્મોને કાંડે આજે પણ
શ્રધ્ધાનું બાંધ્યું મે માદળ
હરણાંના મૃગજળ પીધાનાં
નીકળ્યા સૌ દાવાઓ પોકળ
માન્યું, તું કઠ્ઠણ છાતીનો
પરવાના ખાતર તો ઓગળ...!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment