નજર નાખી, હથેળી જોઈ તો લે
કદાચિત કોઈ રેખા કંઈક બોલે

ખુદા નાકામીઓ તારી ઉજવવા
બિચારો માનવી બોતલને ખોલે

કવિથી સહેજ છે નોખો વિવેચક
લખ્યા કરતાં અણિ ઝાઝી એ છોલે

વિદાયે, બાપના ડૂંસકા દબાવી
કરી નાખી’તી અનહદ આજ ઢોલે

જમા પાસું કબરનું એટલું છે
ન આડોશી કે પાડોશી ટટોલે