હાથ રાખો હુંફનો આડો જરી
સ્નેહ ને સબંધનો દિવો કરી

આગીયાને નામ કાગળ નાખજો
બંધ પરબિડીયે તમસ થોડું ભરી

શબ્દને વનવાસ, ભિક્ષા આપવા
મૌનની રેખા કદી ના આંતરી

વાટ જોતાં આપની અંતે જુઓ
આજ ડેલીએ પ્રતિક્ષા કરગરી

સર્વનાં આંસુ હતાં મૃગજળ સમા
છેવટે થાકી, ચિતા મારી ઠરી