ખુદા મૈકદે બંદગી જો કરૂં હું
મસિદોમા શા કાજ પીતા ડરૂં હું

ભલે નાવડી માત્ર દ્યો, હાથ મારી
હલેસા વગર સાત સમદર તરૂં હું

ચરણ દાદની છાપ છોડે અગર બે
હરેક મોડ ઉપર ગઝલ પાથરૂં હું

નઝારો આ કુદરતનો લૂંટ્યા સબબની
સઘન પૂછતાછે સતત થરથરૂં હું

કબરમાં છે આલમ સુકુને, કહો તો
સવારે જીવી, રાત હરદમ મરૂં હું