કોડીયુ હો હેમ કે માટી તણું
એક સરખી જ્યોત નીકળવાપણુ

સોચ વચ્ચેની દિવાલે, છો કર્યું
એક દિ’ એ બંધ થાશે બારણું

ક્યાંય પુછાશો નહીં રણમાં તમે
થાવ તો બસ થાવ આંખોમાં કણું

શિલ્પ કાયમ વાહ વાહી પામશે
ના કદીયે આ બિચારૂં ટાંકણુ

લાગણીઓ કેટલી ધરબાય છે
છે કફનનુ નામ બીજુ ઓઢણું