કળીયુગ
.
સમયનો હાથ ઝાલ્યો, પણ પડ્યા પાછા અમારાં ડગ
છવાયું સાવ અંધારૂં, રહ્યા સંકોરવામાં શગ
.
સમૂળગાં વૃક્ષના છેદન થી ઉત્તમ આત્મહત્યા કઈ ?
બગાડો સાવ અમથાં ખંજરો, સહુ કાપવામાં રગ
.
નથી રસ્તા, નથી ખસતાં, છલોછલ માનવી વસતાં
હવે ધરતીયે ક્યાં દેતી તમે જો માગતાં મારગ
.
નશો સત્તા ને દોલતનો ઉમેરી ડગમગું એવો
ન ઝાલો હાથ બંદાનો, ખુદા પકડો અમારાં પગ
.
પછાડી એક બીજાને કદી ઉંચાઈ ના પામ્યાં
હવે અવતાર દેજો હે પ્રભુ, નભમા વિહરવા, ખગ
.
શગ=દિવાની વાટ
સંકોરવી= સરખી કરવી
ખગ =પંખી
No comments:
Post a Comment