21.2.10

શ્વાસ હવે એક બહાનુ રે
મોત લગી ધરવાનુ રે

મોઈ, ચણોઠી, પાંચીકે
હાથ વગર રમવાનુ રે

એક રહ્યું ના ઉતરવા
આજ હુકમનું પાનુ રે

પાંખ વગરનું પંખી છું
તોય ઘણું ઉડવાનું રે

રાત ઘણીયે બાકી, પણ
જામ વિના મયખાનુ રે

સ્પર્શ તમારો ઉજવી લઉં
એજ હવે કરવાનુ રે

ખેદ નથી આથમવાનો
ક્યાંક ફરી ઉગવાનું રે

No comments: