દુનિયાના આકાશે ઉડતાં આપણ સૌ પતંગ રે
નાના મોટા રંગબીરંગી જેવો જેનો રંગ રે

.
કોઈની દોરી ટૂંકી, કોઈની લાંબી જેવા ભાગ રે
કો’ આંબે આકાશે, કોઈની ઠુમકીઓ બેઢંગ રે

.
એક બીજાની હુંસા તુંસી, કાઇપો કાઇપો થાય રે
ખેંચ ખેંચમાં વીટવું ભુલતા, ગુંચળામાં સહુ તંગ રે

.
એક ઉડે ગંભીર સ્થિર થઈ, એક ફુદકતો જાય રે
સ્થિત પ્રગ્નને વંદી સઘળા, રહેતા કાયમ દંગ રે

.
ક્યાંક ફાંટવું, સહેજ તુટવું, જીવનની ઘટમાળ રે
લાગણીઓની લુબ્દી મારો, ઘાવ ભરેલા અંગ રે

.
સાંજ પડે ને વહેલુ મોડું, છે જ કપાવું પંડ રે
કોઈ ઝાંખરે, ઉડવા પાછું, કોઈ અલખને સંગ રે