ચૂમતો ધરતી તને સુરજ, સમી સાંજે સદા
તોય શરમાતો, થઈ ને લાલ એ, વાહ રે અદા..!!

ડોકીયું કરતો સતત બારી મહીં અન્યોન્યની
આયના નામે જરા બારી નિરખજે એકદા

સાવ અવગણતા તમે સાકીને, શેં ચાલે ખુદા..?
જેટલી મસ્જીદ નગરમાં, એટલા છે મૈકદા..

મૃગજળે જે વૃક્ષ સિંચાયું, તમે એની તળે
ગ્યાન દીધું હાંફતા હરણોનું , દેવી શારદા

જીંદગી ચૂકવી, અમે માંગી લીધી’તી જે કબર
સંગમરમરની ભલે, પણ છે ઘણીએ આપદા