અમે શબ્દ નગરીના સૌથી તવંગર
ધૂરંધર અમોને કહે છે પયંબર

કળી જાવ ઉંડાણ અશ્રુ તણું જો
પછી છીછરો સાવ લાગે સમંદર

લઈ વૃક્ષ દિક્ષા ઉભું પાનખરની
ઉઘાડું, સુકાયેલ જાણે દિગંબર

હજુયે નશો આંખમાં છે વિજયનો
ગઈ રાત વાંચ્યો હતો મેં સિકંદર

હતી એક સાકી, ને મૈકષ છે અઢળક
ભરાશે હવે મૈકદે પણ સ્વયંવર

અલખને ઉતારે મુકો શ્વાસ બે પળ
સફર ચાલતી આમ રહેશે નિરંતર
ડો.નણાવટી.....૨-૩-૧૨