હરણને જરા અમથું પાણી પીવાડો
હવે ક્યાં સુધી ઝાંઝવાએ જીવાડો

પ્રતિબિંબ તારા ને મારાની વચ્ચે
દુભાયેલ છે લાગણીની તિરાડો

પ્રવેશી શક્યો ના સદન મૌન કેરૂં
શબદના નથી બારણા કે કિવાડો

વણાતી નથી ચાદરો સિર્ફ તાણે
હશે કોઈ વાણો તમારોયે આડો

ફુટે માટલી સાવ પાકીને સૌની
અજબનો છે આ જીંદગીનો નિંભાડો
ડો. નાણાવટી ૧-૩-૧૨