વૃક્ષોની પીડાઓ લઈને પાન ખરે છે
કૂંપળ ઉપર મોટેરો અહેસાન કરે છે

ફુલોને તો આપવિતી કહેવી’તી, કિંતુ
ઉપરછલ્લો પતંગિયાઓ કાન ધરે છે

મૈકશ મળતા એવું ભાસે જાણે, સાકી
બેઈમાનોની પ્યાલીમાં ઈમાન ભરે છે

ખુલ્લી રાખો સાંકળ, ક્યારે નીકળી જાશે
જીવતર નામે સૌ સૌને મહેમાન, ઘરે છે

પથ્થર થા, કે પથ્થર વચ્ચે હોવા જેવું
ઈશ્વર અલ્લા નામે ક્યાં ઈન્સાન ડરે છે..?