રેતશીશી કાળની કેવી  અજબ  ભ્રમણા 

મૃગજળો થઇ  કેટલા સરકી જતાં શમણાં 

તું નથી, તો દોસ્ત લાગે છે સતત એવું

હાથનો જાણે કે અંગૂઠો ગયો, જમણા

આભમાં ટાંકુ હું દિવસે, તારલા માફક

ગાલ પરનો તલ કદાચિત  જો ખરે હમણા

આમ તો પીંછા ઈજારો રાખતાં કાયમ

કોઈ નામે, પથ્થરોયે થાય છે નમણા

એ ખુદા તારો જ તો છે ફાયદો એમાં

ઘૂંટ બે પીધા પછી દેખાવ છો બમણા