નજર, ક્યાંથી ખબર, તારા ઉપર મારી પડી 

અમે તો પાંપણોની ગોઠવી ચોકી કડી 

વ્યથા કોને કહે એ કંટકોની રાતભર 

સવારે પાંખડી બે ઓસના બૂંદે રડી 

કસમ ખાધી અમે કે ના કદી પીશું હવે 

જમાનો એમ સમજ્યો કે મને જબરી ચડી 

તમે અહીંથી ગયાનો આ બધો અણસાર છે 

હરેક ફૂલો ઉપર ખુશ્બુ તમારી  સાંપડી 

વિરહનું એટલું બારીક નકશીકામ છે 

જરા સંભાળપૂર્વક ખોલ કાગળની ગડી