વધસ્તંભ ઉપર જડો કોઈ અમને
ખુદા માફ કરવા ઉભો છેજ તમને

લખી નામ મારૂં લિખિતંગ તરીકે
અમે સાવ મૂકી છે નેવે શરમને

હથેળી છે અટકળ તણાં સાત કોઠા
કરો બંધ મુઠ્ઠી, ને ભેદો ભરમને

ઝખમ તેં દીધાં, રાખવા સાવ તાજા
લગાવો કોઈ આજ ઇલમી મલમને

જીવી જઈશ એવું કે મૃત્યુની વેળા
ન કોઈ કરે યાદ મારા જનમને