13.4.10

આપની, સિતાર પરની સુર ક્રીડા
આંગળીને ટેરવાઓની પીડા
ક્યાં હવે એ વૃક્ષ, ડાળી ને ઘટા
ચાંચમાં માળો વસાવે પંખીડાં
મુખવટો રાખ્યો લવિંગ જેવો ભલે
પાનનાં ભીતરથી નોખા છે બીડાં
કેટલી હદ ચાતરી ગઈ ફેશનો
મોર પણ ચિતરાવતો એના ઈંડા
એકડો તો આપ છો સહુનો, ખુદા
ને અમે સૌ પાછલા પડતર મીંડા
મોતને પાછું વળી જોવા તમે
ના કબરમાં રાખતાં એકે છીંડા

1 comment:

વિવેક ટેલર said...

સુંદર રચના...