અરીસો આપનો થઈ, જો મને સામે ધરૂં
તમારાં સમ, તમારી હર અદા જોયા કરૂં

નગર આખામાં અફવા છે તમે મારાં થયા
મને પણ થાય છે કે ખોજ તારી આદરૂં

ભલે માન્યુ કે રસ્તો સાવ ખરબચડો હતો
તમારા ઘર સુધી હું રોજ આંખો પાથરૂં

ગણો તો બંદગી, ને આમ મજબુરી હતી
જવા હું મૈકદે, તારી મસીદો ચાતરૂં

કબરમાં, ઘર અમારાથી, કશું નવતર નથી
દિવાલો ચાર, ને ઉપર તુટેલું છાપરૂં