18.9.10

તમારી યાદના પંથે મળી મંઝિલ કદિ ના
પછી શમણામા તમને પામવા મુશ્કિલ કદિ ના

ટકોરા લાલ ચટ્ટક ટેરવે માર્યા કરે પણ
કરી કાંટાએ ફુલોની જગા હાંસિલ કદિ ના

ક્ષણિક જીવું , છતાં મંજુર છે બસ ફીણ બનવું
થવું એકલ અટુલા ને અચલ સાહિલ કદિ ના

ભરી છે દોસ્ત, મારા મૌનની સ્યાહી કલમમાં
લખી શકતો તમારી દાદને કાબિલ કદિ ના

અદા, આંખો, ને નખરાં નીત નવા થી સજ્જ છે તું
તમોને માનતા તોયે અમે કાતિલ કદિ ના

પગરખાં શ્વાસના લઈ હાથમાં ઉભો હતો પણ
કર્યો તેં મોત નામે કાફલે, શામિલ કદિ ના

No comments: