લખતા લખતા ક્યારે જાણે અક્ષર થઇ ગ્યો
તલવારેથી બંદો સીધો બખ્તર થઇ ગ્યો
ઝાકમઝાળા ફેટાનું ફૂમતુ થાવામાં
અન્ગરખાનું મેલું ઘેલું અસ્તર થઇ ગ્યો
ઈશ્વર, અલ્લાહ, જીસસ વચ્ચે લાથાડાયેલો
માયખાનેથી પાછા ફરતા પગભર થઇ ગ્યો
સુખમાં દુઃખમાં સથવારાના દાવા કરતો
અંધારામાં પડછાયો છૂ મંતર થઇ ગ્યો
સંબંધોને તાણે વાણે બરછટ એવો
રુદિયો મારો સુક્ષમ જેવો નશ્વર થઇ ગ્યો
No comments:
Post a Comment