3.1.12

શ્વાસ ને ઉચ્છાવાસના ચરણો હતા
મૃગજળોની ખોજમાં હરણો હતાં

સહેજ ઈચ્છા કવચ કુંડળની કરો,
કેટલા સામે ઉભા કર્ણો હતાં

અશ્રુઓ, ઘટનાનાં વૃક્ષોથી સતત
યાદની ડાળે ખર્યાં, પર્ણો હતાં

એજ સાકી, એ મદિરા, એ મજા
મૈકદે ક્યાં રિન્દમાં વર્ણો હતાં

જિંદગીઓના જટિલ પ્રશ્નો તણા
સાવ સીધા ઉત્તરો, મરણો હતાં

ડો.જગદીપ ૩-૧-૧૨

No comments: