આમ તો સૌ હાથમાં મારું હતું

ઈશ્વરી ઈચ્છાથી પરબારું હતું

હાંફતા મૃગને ના પૂછો કોઈ પણ

ઝાંઝવું મીઠું કે 'લ્યા ખારું હતું ?

આજ પીળું પાન છેલ્લું તુટતા

વૃક્ષ જાણે સાવ નોંધારું હતું

દ્રશ્ય રૂડું લાગતું જે આયને

'હું' પણા પાછળ એ હિચકારું હતું

કેટલી આંખો અમે લુછી હતી

એટલે આ મોત ચોધારું હતું

ડો.નાણાવટી ૧૬-૧-૧૨