તે કદી સુંઘી નહિ ચિત્કારતી એની વ્યથા

દોસ્ત, અત્તરમા  ભળી હર ફૂલની કાળી કથા

હોઠના સોગન લીધા તેથી બિચારું શું કરે

મૌનને પણ બોલવાનું મન થતું'તું અન્યથા 

કેમ ના વાવી શકો ટહુકા તમારે આંગણે ?

ચાલને થોડી ઘણી બદલાવીએ જૂની પ્રથા

માનવીએ છે ખરા, ઈશ્વર, ગુરુ, જીસસ, ખુદા

કોઈએ જોયા નથી, ને આવતાં બથ્થમબથા 

લાંગરી દીધું છે મૃત્યુ નામનું લંગર, હવે

લાખ મારો શ્વાસ છેલ્લાના હલેસા, છે વૃથા