હાથ છે કે શિવ તણી શ્રધ્ધા, કહે
ટેરવે કાં શબ્દની ગંગા વહે ?

ત્રસ્ત છું આ મૌનના ઘોંઘાટથી
કાન, ક્યાં કલરવ હવે સુધ્ધા સહે

મુખવટો બદલ્યા કરી સંબંધનો
લાગણીઓ સ્વાર્થના વશમાં રહે

પાર પેલે શું હશે, અણજાણ છે
ત્યાં સુધી ઈશ્વર તને સઘળા ચહે

તેં કદી ક્યારે સ્મર્યા’તાં રામને
કાળની ગોળીએ બોલ્યો ’રામ હે’!