11.12.08


તારા શહેરમાં

એકલતાના ટોળા વચ્ચે ક્યાંક વસી જો
માપી, તોળી, કાગળીયું પળવાર હસી જો

વીઘા, ગુઠાં, વાર, હવે તો સ્ક્વેર ફુટમાં
ઊંડા શ્વાસે હા..શ કર્યાનો ભાવ કસી જો

લાગણીઓના લેબલ વાળું મીણ લઈને
પથ્થરની હાટડીઓમાં તલભાર ધસી જો


રૂમ રસોડું માંગ ,પલાયન જીન થશે સૌ
દિવડો બે ત્રણ વાર , અરે દસ વાર ઘસી જો


સાત દિવસના, સાત તીરોને મુખમાં ઝીલી
કંઠ વગરના શ્વાન, હવે તુ સહેજ ભસી જો

દંભ, કટુતા ઈર્ષાથી અવકાશ પ્રદૂષિત
મરવા જેવું જીવવું હો તો યાર શ્વસી જો

1 comment:

neetnavshabda.blogspot.com said...

સાત દિવસના, સાત તીરોને મુખમાં ઝીલી
કંઠ વગરના શ્વાન, હવે તુ સહેજ ભસી જો

દંભ, કટુતા ઈર્ષાથી અવકાશ પ્રદૂષિત
મરવા જેવું જીવવું હો તો યાર શ્વસી જો

..excellent expression...enjoyed..