બેય આંખોને કહીદે, ઢળી જાય બસ
કંઈક જીવતર પલકમાં ફળી જાય બસ
એક ટહુકો, આ ખળખળ, ને કલરવ મહીં
હાથ કંકણનું ખનખન ભળી જાય બસ
રાત આખીયે શમણાઓ સળગ્યા કરે
મીણ માફક સવારે ગળી જાય બસ
પંથ અવ્વલ સુધીનો ભલે કાપશું
કો’ક મારગમાં પળભર મળી જાય બસ
રામ રાખ્યા પ્રમાણે રમીલે, રે મન
રાખ થઈને રમકડાં બળી જાય બસ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment