અમે ક્યાં જામને સહેજે હજી હોઠે અડાડ્યો છે
હજુ તો જીવ, તારી તરબતર આંખે ડૂબાડ્યો છે

પતંગા તો ફના થઈ જાય છે, ઝળહળતી શમ્માએ
મને શીળી પુનમની ચાંદનીએ પણ દઝાડ્યો છે

દરદ સાથે કરીને દોસ્તી લગભગ જીવી જાતો
તબીબોએ અમારો રોગ ના હરગીઝ મટાડ્યો છે

સબંધોનાં શિખર હું કેટલાયે સર કરી ચૂક્યો
ઘણી વેળા મને બસ લાગણીઓએ પછાડ્યો છે

પ્રતિબિંબો ફકત મારાં જ ખપ, કપરી ક્ષણે આવ્યાં
રડી લેવા ખભે ખુદના, અરીસો મેં લગાવ્યો છે

જમાનો ગાઈને સરગમ સુરીલી સુઈ ગયો ત્યારે
અમે સુર આઠમો માં દેવકી કૂખે વગાડ્યો છે

પડે પાસા બધાં પોબાર એવો હું અઠંગી છું
શકુની છું છતાં હર ચાલમાં એને જીતાડ્યો છે

હતું કારણ સબળ તારું, અભયનુ દાન દેવામાં
ક્ષણે ક્ષણ મારવા માટે મને પળ પળ જીવાડ્યો છે