દ્વાર ખખડતું અરધી રાતે, અધ બિડેલી આંખે
કો’ક ટપાલી પરબિડીયામાં શમણાં બીડી, નાખે

એક તરફ ઘટનાઓ રાખું જીવતરની સંગાથે
બીજે, તારી યાદ અમસ્તી, પલડું ભારી રાખે

નીલકંઠ છું સાવ, વલોવી દરિયો આખો પીતો
કોણ ભલા શબરીની માફક ઘાટ ઘાટની ચાખે

આમ જુઓ તો જાત અમે સંકોરી નાખી તોયે
આજ હજુ વિતેલી વાતે વિસ્તરતું કોઈ પાંખે

સોડ અમે તાણી, લે ઈશ્વર હિસાબ કરીએ પુરો
રોજ ઉઠીને બીક મરણની કોણ તમારી સાંખે