સહી છે ઠોકરો પગની અમે જમણા ને ડાબામાં
પડે પગમાં બધાં , જો હોત હું મંદિર કે કાબામાં
અસંખ્યો તારલા ભાળીને ના કર કલ્પના એ દોસ્ત
હતાં મારા એ સપનાઓ જે ટાંક્યા’તા મે ધાબામાં
કહે છે મૈકદા ઢૂંકડો છે રસ્તો સ્વર્ગ નો સૌથી
પીવું છું એટલે રહેવા પ્રભુ તારા ઘરોબામાં
સમી સાંજે અમે બેઠાં ખરલ લઈને અનુભવની
ઘુંટ્યા છે ખૂબ મેં દર્દો જીગર મારા કસુંબામાં
ન ચાંપો આગ , ભારેલી છે હૈયા ઝાળ રગ રગમાં
ચિતા સળગી ઉઠે , ને રહી જશે લોકો અચંબામાં
પડે પગમાં બધાં , જો હોત હું મંદિર કે કાબામાં
અસંખ્યો તારલા ભાળીને ના કર કલ્પના એ દોસ્ત
હતાં મારા એ સપનાઓ જે ટાંક્યા’તા મે ધાબામાં
કહે છે મૈકદા ઢૂંકડો છે રસ્તો સ્વર્ગ નો સૌથી
પીવું છું એટલે રહેવા પ્રભુ તારા ઘરોબામાં
સમી સાંજે અમે બેઠાં ખરલ લઈને અનુભવની
ઘુંટ્યા છે ખૂબ મેં દર્દો જીગર મારા કસુંબામાં
ન ચાંપો આગ , ભારેલી છે હૈયા ઝાળ રગ રગમાં
ચિતા સળગી ઉઠે , ને રહી જશે લોકો અચંબામાં
No comments:
Post a Comment