ગલી, ઘર કે ડેલીને છોડી નથી મેં
રસમ આજ વરસાદી તોડી નથી મેં

બધાં દોસ્ત ઉભા છે ખભ્ભો ધરીને
છતાંયે મટુકીને ફોડી નથી મેં

સમંદર ને ખેડ્યા પછી આ મળી છે
કરચલીઓ ઉછીની ચોડી નથી મેં

વ્યથા સાંભળીને હસો, છો મનોમન
હતી જેવી છે આ , મરોડી નથી મેં

ઉગ્યા પથ્થરો જ્યાં જ્યાં આંસુ ખર્યા’તા
અમસ્તી આ ખાંભીઓ ખોડી નથી મેં