31.12.07


ભલે નામના આજ તારી બડી છે
હતી આબરૂ જે, ઉઘાડી પડી છે

અરે! "ઉફ"ના તારો ફરી ઝણઝણ્યા કાં
હજુ આંગળી ક્યાં અમારી અડી છે

થઈ કાશ ભિક્ષુક ઉપાડી જતે પણ
તમારીજ ખેંચેલી રેખા નડી છે

હવે ના કહો કે અભાગી હતો હું
તમારા પ્રતાપે આ વસમી ઘડી છે

ફળે કે ફળે ના આ જીવતર ખબર ક્યાં
કવિતાની જાણે અધુરી કડી છે

પૂકારો છડી, સૌ ગગન ભેદી નાંખો
ચિતાએ અમારી સવારી ચડી છે

ફરી કોઈ ચોરાહે પાછા મળીશું
મને આજ કેડી ખુદાની જડી છે

1 comment:

વિવેક said...

થઈ કાશ ભિક્ષુક ઉપાડી જતે પણ
તમારીજ ખેંચેલી રેખા નડી છે

- વાહ ઉસ્તાદ... ખૂબ સુંદર રીતે આખી વાત કહી નાંખી...