10.1.10


હિમાળે પગેરૂં ન મળતાં છળી ગઈ
ખબર ના રહી, જાત ક્યારે ગળી ગઈ


ઉતારો આ વધસ્થંભથી ઓલીયાને
કતલની ઘડી ક્યારની નીકળી ગઈ


ખુદા તક પહુંચવાની ઈચ્છા અદમ્ય
ખરે ટાણે મયખાને કેવી વળી ગઈ !!


કસમ તારી ખુશ્બુની, ફુલોથી લથ બથ
તને સુંઘવા, એક ડાળી લળી ગઈ


વ્યથા આવતીકાલની માં, ડૂબ્યો દિ’
ચલો આજ પૂરતી સમસ્યા ટળી ગઈ


હદે કેટલી એ, હતી મારી અંગત
નથી બોલતો જે, બધું સાંભળી ગઈ


અહલ્યાની માફક પડ્યો’તો સડક પર
તમે સહેજ મારી, એ ઠોકર ફળી ગઈ

No comments: