સમયને સાચવીને બંધ મુઠ્ઠીમાં ફરૂં છું
સમય આવે, એ મુઠ્ઠી મોકળી સહેજે કરૂં છું

હશે, બે ચાર કિસ્સા લાગણી નામે નગરમાં
અહીં, બાકીતો હું, હર શ્વાસમાં નફરત ભરૂં છું

શબદનાં કંટકો ભાષાના જંગલમાં ઘણા છે
ગઝલની એટલે જાજમ સુંવાળી પાથરૂં છું

બહુ પાયા, હવે લે જામ સાકી હું પિવાડું
નવો ચીલો જગતમાં આજથી હું ચાતરૂં છું

અમારો શ્વાસ ને તારી છબી, અંતિમ હતાં બે
પલક ઝપકું તો એ ભુંસાઈ જાવાથી ડરૂં છું

જીવનમાં કેટલીયે વાર હંગામી મર્યો છું
તમારા સમ, આ છેલ્લી વાર હું સાચ્ચે મરૂં છું