બે કિનારા થઈને ઉભા તું અને હું
હેતના સરવરની શોભા તું અને હું

મૌનના કિલ્લોલમાં જીવી જતાં એ
હોઠ પર લીધેલ ટેભા તું અને હું

રાત કાળી કેટલી આવ્યા કરી, પણ
સાંજ ને ઉષાની આભા તું અને હું

કેડીઓ, ડુંગર, સમંદર પાર કરતાં
મેળવીને બેય ખભ્ભા તું અને હું

હંસલી ને હંસની પ્રિતી નિભાવી
સ્વર્ગલોકે ઈન્દ્ર-રંભા તું અને હું