એક બે વાદળ નિચોવી

મ્હેકની બસ રાહ જોવી

આપણી અંગત વ્યથાઓ

બંધ બે આંખે જ રોવી

જે હજી નહોતી કરી, એ

વાતને ઠાલી વગોવી

શોધવા જો તું નીકળ, તો

જાત છે મંજુર, ખોવી

મોતના મણકાએ પુગ્યો

જીંદગી આખી પરોવી