એક પળ પ્રતિબિંબને અળગા કરી જો દર્પણે
સાવ મૃગજળથી છલોછલ રણ મળે, બીજી ક્ષણે

રાત ની:રવ ને પ્રણયની, ઢોલીયે, મસ્તી તણી
સહેજ અમથી વારમાં ચાડી ફુંકી’તી કંકણે

પ્રેમની કબુલાત, કે ગઈ રાતની મીઠી ચૂભન
શી ખબર, ફુલો ઉપર જઈને ભ્રમર શું ગણગણે..??

શિલ્પ નિતરતું જનેતાનું નરી મમતા ભર્યું
ઘાવ પણ બહુ પ્રેમથી માર્યા હશે કોઈ ટાંકણે

લાગણીઓ, સ્વાર્થ, સગપણ, શ્વાસ છેલ્લો લઈ ગયો
આપણે પણ ક્યાં રહ્યા’તાં એ ઘડીથી આપણે..!!