તમન્નાની ડાળૅ હતાશાઓ લઈને
ખરે પાન ઈચ્છાનું સુક્કુ થઈને

ફકત ચાહવાનીજ ચાહત કરી, એ
કહે કોણ અફવાની આગળ જઈને

ઘડી દે મને એક મુરત ખુદાની
કહો વિશ્વકર્મા, સુતારા-સઈને

બધાં ફુલ નિસ્તેજ કાં છે ચમનમાં ?
કદાચિત એ હમણા જ અહીંથી ગઈ ને !!

હવે વિરમુ છું તને વારસામાં,
મળી ના શક્યો હું, એ અફસોસ દઈ ને