સત્ય સાંગોપાંગ સિંચાયુ હશે એ મુળમાં
લીમડો નહીંતર ન કડવો હોય આવો કુળમાં

લાગણી નામે રસાયણ છે જરૂરી પ્રેમમાં
એમ ક્યાં ખરડાય પડછાયો કદીયે ધૂળમાં

ગોફણે સંજોગની, ક્યાં ક્યાં મને ફેંકી દીધો
ને અમે માન્યુ, સમય બસ કેદ છે વર્તુળમાં

નીરમાં દર્પણ સમુ મળતું નથી પ્રતિબિંબ, પણ
એ મજા પલળી જવાની ક્યાં મળે છે સ્થુળમાં

દર્દ આવ્યું, ને દવા, ને હાથ હુંફાળો પછી
ફાયદો ક્યારેક અણધાર્યો મળે છે શુળમાં